Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

O Chester Bennington για όλα!


O Chester Bennington δεν είναι τόσο τσαντισμένος όσο μοιάζει στα άλμπουμ των Linkin Park. Από το Λος Άντζελες μιλάει στον ΣΤΕΛΙΟ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ για την μπάντα, το προσωπικό του άλμπουμ, το τζαμάρισμα σε διάφορα μπαρ της πόλης με μέλη των G n’ R και των Jane’s Addiction και για το πόσο του άρεσε το Terra Vibe. Α, θέλει να τα πείτε και μέσω Twitter.

Είστε μια πετυχημένη μπάντα που ξεκινάει μια μεγάλη περιοδεία. Είναι ακόμα διασκεδαστικό να βρίσκεστε στο δρόμο ή προτιμάτε τις ανέσεις του στούντιο και το γράψιμο νέων τραγουδιών;
Θα έλεγα πως μας αρέσουν και τα δύο. Οι fans μας μερικές φορές παραπονιούνται πως δεν κυκλοφορούμε συχνά νέα τραγούδια,αλλά αυτό γίνεται για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είμαστε τελειομανείς και δεύτερον, γιατί είμαστε συνεχώς σε περιοδεία. Έχε υπόψη σου πως μια περιοδεία κρατάει συνήθως δεκαοκτώ μήνες και είναι πολύ κουραστική, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουμε να γράψουμε τίποτα. Οπότε αναγκαστικά γράφουμε αφότου τελειώσει. Και σκέψου πως υπάρχουν και τόσα μέρη που δεν έχουμε επισκεφτεί ακόμα και θέλουμε να πάμε, οπότε πρέπει να τα συνδυάσουμε όλα με κάποιο τρόπο. Είμαστε ευλογημένοι που είμαστε σε αυτή τη μπάντα και έχουμε την ευκαιρία να γράφουμε μουσική που αρέσει σε εμάς και αρέσει και στον κόσμο, οπότε κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είναι οι πάντες ευχαριστημένοι.

Περίμενες τέτοια επιτυχία όταν μπήκες στην μπάντα ή τότε απλά ήλπιζες να μπορείς να πληρώνεις το νοίκι σου;
Οποιοσδήποτε μπαίνει σε μια μπάντα έχει την κρυφή επιθυμία πως κάποια μέρα αυτή θα γίνει η μεγαλύτερη μπάντα του κόσμου. Εμείς ήμασταν αφοσιωμένοι σε αυτό που κάναμε, δουλέψαμε σκληρά, μας πρόσεξε μια εταιρεία και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Σκέψου πως υπάρχουν χιλιάδες αξιόλογες και εργατικές μπάντες που δεν κάνουν τίποτα, πολύ απλά γιατί δεν βρίσκονται στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και γιατί οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες. Εμείς ήμασταν εκεί, και ενώ δεν μπορούσα να φανταστώ το μέγεθος των πραγμάτων που έχουμε καταφέρει, πάντα πίστευα πως κάνουμε κάτι τόσο καλά και με τόσο πάθος, που σίγουρα θα βρούμε ανταπόκριση.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η nu-metal σκηνή ήταν πολύ δημοφιλής. Αν σας δινόταν η ευκαιρία να κυκλοφορήσετε το ντεμπούτο άλμπουμ σας σήμερα, θα διαλέγατε το Hybrid Theory, το Meteora ή το Minutes Το Midnight;
To κάθε άλμπουμ μας αποτελεί φυσική συνέχεια του επόμενου. Το Hybrid, φίλε μου, ήταν ένας πολύ δυνατός δίσκος• εκείνη τη μουσική θέλαμε να παίξουμε τότε και εκείνη τη μουσική κυκλοφορήσαμε. Στη συνέχεια ακολούθησαν δύο δίσκοι που για εμένα αποτέλεσαν μια φυσική εξέλιξη. Ξέρεις, μας ρωτάνε γιατί δεν γράφουμε ένα νέο One step closer και τους απαντώ πως αυτό το κάναμε ήδη, τώρα κοιτάμε να κάνουμε νέα και διαφορετικά πράγματα. Και κάτι ακόμα: δεν είμαι πλέον τόσο τσαντισμένος όσο ήμουν παλαιότερα, και αυτό πιστεύω πως ισχύει και για τους fans μας, γιατί αν προσέξεις τα τραγούδια που ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν από το δεύτερο και τρίτο άλμπουμ, ήταν τραγούδια που είχαν σημαντικές διαφορές με εκείνα του πρώτου δίσκου. Για να απαντήσω όμως στο αρχικό ερώτημά σου, αν κυκλοφορούσαμε σήμερα το πρώτο μας άλμπουμ, το Hybrid Theory θα ήταν και πάλι το καλύτερο δυνατό ντεμπούτο.

Η ταινία Transformers βρίσκεται παντού το τελευταίο διάστημα και το ίδιο συμβαίνει και με το νέο σας τραγούδι. Ανησυχείτε μήπως μέσω αυτής της προβολής η μουσική σας εξελιχθεί σε ένα προϊόν και όχι σε μια μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Να ξεκαθαρίσω πως από την αρχή ήμασταν fans της ταινίας, από μικροί διαβάζαμε τα comics με τα ρομπότ και όλα αυτά μάς ενθουσίαζαν. Επίσης, σεβόμασταν και το σκηνοθέτη, οπότε για εμάς η συμμετοχή στο soundtrack της ταινίας ήταν μια καλή ευκαιρία να δώσουμε και κάτι νέο στους οπαδούς μας. Έχε επίσης υπόψη σου πως έπρεπε να μας πείσουν, κάτσαμε και είδαμε την ταινία και μετά αποφασίσαμε• δεν ήταν μια απόφαση του τύπου «OK, ας βγάλουμε περισσότερα λεφτά». Μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι με το concept, ήταν κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει και είμαστε χαρούμενοι για το τελικό αποτέλεσμα, πιστεύουμε πως η μουσική μας ταιριάζει με το ύφος της ταινίας. Και όπως είπα και νωρίτερα, μεγάλο ρόλο έπαιξε και το γεγονός πως θα δίναμε στους fans μας ένα νέο τραγούδι, πέρα από το solo άλμπουμ που ετοιμάζω εγώ.

Aυτή θα ήταν και η επόμενη ερώτησή μου. Ετοιμάζεις έναν προσωπικό δίσκο ο οποίος θα διαφέρει από εκείνους των Linkin Park. Πώς ακριβώς θα διαφέρει και γιατί δεν μπορούσες να ηχογραφήσεις αυτόν το δίσκο με τους Park;
Πρόκειται για μια project μπάντα με τίτλο Dead By Sunrise και με το δίσκο να κυκλοφορεί πολύ σύντομα. Δεν ήθελα ο Mike (Shinoda, φωνητικά και keyboards στους Linkin Park) και τα άλλα παιδιά να ασχοληθούν με κάτι που εγώ είχα στο μυαλό μου και να τους βάλω να παίξουν μουσική την οποία δεν επέλεξαν να γράψουν οι ίδιοι. Στο παρελθόν έχουμε δοκιμάσει να παίξουμε σαν Linkin Park τραγούδια που έγραψα μόνος μου και τα οποία ήταν μακριά από τον ήχο μας και στο τέλος, μέσα από τη δημιουργική διαδικασία, κατέληγαν να ακούγονται διαφορετικά από ό,τι τα είχα αρχικά σκεφτεί. Οπότε είπα να κυκλοφορήσω αυτό το άλμπουμ μόνος, πλαισιωμένος από διαφορετικούς μουσικούς, και να κάνω κάτι διαφορετικό από τους Linkin Park. Το feedback που έχω πάρει είναι πολύ καλό έως τώρα, ενώ με εξιτάρει πολύ και η διαφορετική παραγωγή. Μου αρέσουν οι διαφορετικές προσεγγίσεις, για παράδειγμα η συνεργασία μας με τον Jay Z, όπου πήραμε και Grammy, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Το hip hop είναι ένα καταπληκτικό είδος, όπου αν ψάξεις καλά, θα βρεις διαμάντια, και το ίδιο ισχύει για το metal, την pop και άλλα είδη. Οπότε αν καταφέρουμε να τα δέσουμε αυτά αρμονικά, τότε μπορούμε να έχουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.

Θα κάνεις περιοδεία για να υποστηρίξεις το άλμπουμ των Dead By Sunrise;
Ναι, θα κάνουμε κανονικά περιοδεία, πρόκειται για ένα δυνατό άλμπουμ και θέλουμε να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιτυχία γιατί πραγματικά το αξίζει.

Ανέφερες τον Jay Z πριν από λίγο, ένας από τους πολλούς σημαντικούς μουσικούς με τους οποίους έχετε συνεργαστεί.Υπάρχει κάποιος με τον οποίοθαήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Τον τελευταίο καιρό κάνουμε παρέα με τον Chris Cornell, γράφουμε μαζί και παίζουμε μαζί. Γενικά στο Λος Άντζελες συμβαίνουν συνεχώς ενδιαφέροντα πράγματα, τυχαίνει για παράδειγμα να βρισκόμαστε σε κάποιο μπαρ με μέλη των Guns n’ Roses ή των Jane’s Addiction, οπότε ανεβαίνουμε στη σκηνή και παίζουμε διασκευές ή αυτοσχεδιάζουμε. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ευλογημένο που έχω γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους και έχω συνεργαστεί μαζί τους. Είμαι καλυμμένος, δεν θα ήθελα κάτι περισσότερο.

Ο επόμενος δίσκος των Linkin Park θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στο 2010. Απομακρύνεται ακόμα περισσότερο από το nu-metal, και αν ναι, ανησυχείτε μήπως χάσετε τους πιο μικρούς, ηλικιακά, οπαδούς σας;
Ο δίσκος είναι πολύ καλός και συνδυάζει διαφορετικά στοιχεία. Μπορεί να βρει κανείς στοιχεία Pink Floyd και παράλληλα στοιχεία Rage Against The Machine. Όπως είπα και νωρίτερα, η μουσική μας εξελίσσεται, και υπάρχουν σημεία που θα αφήσουν τους πάντες άφωνους. Να επισημάνω εδώ πως θεωρώ τον Mike έναν από τους πιο χαρισματικούς μουσικούς της γενιάς μας και είμαι σίγουρος πως αυτό θα το δείξει και η ιστορία. Θυμάμαι όταν γράφαμε το Minutes To Midnight, τον ρώτησα «τι θα γίνει, θα κάνεις καθόλου φωνητικά ή θα γράφεις απλά στίχους και εγώ θα τους τραγουδάω;» και μου απάντησε πως στην παρούσα φάση δεν πίστευε πως τα δικά του φωνητικά ταίριαζαν με αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Τελικά, ο δίσκος πήρε πολύ καλές κριτικές από fans και κριτικούς, και αυτό εν μέρει οφείλεται στο γεγονός πως δεν γράφουμε τραγούδια που θα αρέσουν σε τρίτους• γράφουμε τραγούδια που εκφράζουν εμάς τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, τραγούδια που αρέσουν σε εμάς πρώτα.

Έχετε παίξει στο Terra Vibe και στο παρελθόν. Πώς σου φάνηκε ο χώρος εκεί και ποια η γνώμη σου για το ελληνικό κοινό;
Φίλε μου, ανυπομονώ να ξαναπαίξω εκεί, το μέρος είναι καταπληκτικό. Για να είμαι ακριβής, είναι ένα από τα λίγα μέρη όπου βρήκα αυτό ακριβώς που περίμενα όσον αφορά τις εγκαταστάσεις. Όσο για τον κόσμο, είναι εξαιρετικός, είχαμε περάσει φανταστικά. Έχουμε κάνει και μερικούς φίλους εκεί, ελπίζω να τα πούμε και πάλι και να περάσουμε εξίσου ωραία. Πες τους να επικοινωνήσουν μαζί μου μέσω Twitter, το διαχειρίζομαι εγώ και απαντάω σε όλους (twitter.com/ChesterBe).

Τελευταία ερώτηση. Γιατί ο κιθαρίστας σας φοράει ακουστικά σε κάθε συναυλία, δεν το έχω ξαναδεί αυτό.
Χαχα, δεν πρόκειται για κάποιο μυστικό. Απλά έχει κάποιου είδους σούπερ ακοή και θέλει να προστατέψει τον εαυτό του γιατί πάνω στη σκηνή ο ήχος είναι πολύ δυνατός. Φοράει ωτοασπίδες και πάνω από αυτές τα ακουστικά αλλιώς το κεφάλι του θα εκραγεί.

Πηγή : Ποπ+ροκ

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Συνέντευξη 'The Last Drive'


Οι Last Drive, με αφορμή την επιστροφή μετά από 15 χρόνια απουσίας από την δισκογραφία, με την κυκλοφορία ενός δυνατού άλμπουμ με τίτλο «Heavy Liquid», έδωσαν μία συνέντευξη στο POP + ROCK και μίλησαν για τα όσα έγιναν και όσα θα γίνουν.


Την προηγούμενη φορά που τα είπαμε (σε ραδιοφωνική συνέντευξη, το 2007), αποφύγατε να μου απαντήσετε αν οι Last Drive είναι και επίσημα ξανά μαζί και ενεργοί. Θα το τολμήσω και πάλι και νομίζω ότι με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του Heavy Liquid, θα έχω μια σαφή απάντηση (αν υπάρχει)... Το να βρίσκεστε και να δίνετε κάποιες συναυλίες σαν Last Drive είναι διαφορετικό από το να γράφετε πάλι μαζί ένα δίσκο. Πώς προέκυψε η σκέψη για αυτό το νέο άλμπουμ;


Γ.Κ.: Η χρονική συγκυρία εκείνης της συνέντευξης αφορούσε τις συγκεκριμένες ζωντανές εμφανίσεις και ήταν φορτισμένη με την ενέργεια που ανάβλυζε από το συγκεκριμένο γεγονός. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε στο μυαλό μας η περιέργεια να δοκιμάσουμε κάτι παραπάνω. Αργότερα θελήσαμε να δούμε πώς θα λειτουργούσε η χημεία μας σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Είναι σαφές ότι σήμερα οι Drive είναι και επίσημα μαζί και ενεργοί, άλλωστε για μας το να είσαι ενεργός σήμαινε και σημαίνει να κάνεις κάτι που έχει λόγο ύπαρξης και κυρίως να είναι πολύ σημαντικό για σένα. Γι’ αυτό και οι συναυλίες που δώσαμε αυτά τα δύο χρόνια είχαν κάποιο λόγο και δεν χαρακτηρίζονταν από μια «τακτική» αντίληψη. Από τη στιγμή που είδαμε ότι μπορούμε να λειτουργήσουμε και σε μια άλλη σφαίρα, να φτιάξουμε δηλαδή τραγούδια και μουσική, το πήγαμε ως «εκεί που δεν πάει», με σκοπό όχι να αναπαραγάγουμε τον ήχο των Last Drive, αλλά να απολαύσουμε την εμπειρία και να ανακαλύψουμε καινούργιες διαστάσεις, μουσικές και συναισθηματικές. Ίσως το πιο σημαντικό για εμάς ήταν η ίδια η επιθυμία να φτιάξουμε το Heavy Liquid. Στην πορεία φάνηκε ότι διατηρήσαμε ορισμένα παλιά στάνταρντ όπως να παρουσιάζουμε αρχικά τα κομμάτια μας live και μετά να μπαίνουμε στο στούντιο για να μοιραστούμε μαζί με αρκετούς καλούς φίλους τη διαδικασία.
Χ.Μ.: Και μόνο το γεγονός ότι κυκλοφορούμε νέο άλμπουμ αποδεικνύει ότι το συγκρότημα είναι ξανά μαζί και ενεργό. Για όσο διάστημα πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι να πούμε, θα βρισκόμαστε στη σκηνή και στο στούντιο. Η διαδικασία της ηχογράφησης του νέου υλικού ήταν παράγωγο της ζύμωσης των προσωπικοτήτων που αποτελούν το γκρουπ. Από τη στιγμή που βρεθήκαμε και πάλι μαζί, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να φτάσουμε εδώ.

Δεκαπέντε χρόνια μετά το Subliminal και μπαίνετε πάλι στο στούντιο να ηχογραφήσετε. Πώς αισθανθήκατε;

Γ.Κ.: Χαρά, περιέργεια, κούραση που προέκυψε από τις απαιτήσεις μας, και ένα είδος ελευθερίας, το να ανακαλύπτεις ξανά τη στιγμή.
Χ.Μ.: Όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από άλλα σχήματα βρισκόμασταν πάντα σ’ ένα στούντιο. Η διαφορά τώρα είναι ότι στο άλμπουμ των Drive ηχογραφούν άνθρωποι που γνωρίζονται τόσα χρόνια και έχουν αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας που κάνει την κατάσταση πιο εύκολη.

Τι να περιμένουμε από αυτόν το δίσκο;

Γ.Κ.: Τα τραγούδια αυτού του δίσκου ακούγονται σαν μικρές ιστορίες. Δυσλειτουργικές εικόνες και καυτές ανάσες κόσμων που σβήνουν και κόσμων που ανατέλλουν. Γι΄αυτό κι αυτός ο δίσκος έχει τη δικιά του αποκλειστική ταυτότητα και χαρακτήρα. Μερικές φορές είναι «γλυκός» και κάποιες άλλες «swampy». Εντάξει, είμαστε τα ίδια άτομα που παίζαμε και στους προηγούμενους δίσκους, αλλά πάντα η χρονική στιγμή στους δίσκους των Last Drive ήταν κάτι σημαντικό. Γιατί καλώς ή κακώς ένας δίσκος δεν είναι μια ρετροσπεκτίβα κάποιων στοιχείων που σε χαρακτήριζαν, αλλά η συμπυκνωμένη ένταση των αναγκών σου μέσα στο δεδομένο χωροχρόνο.

Νομίζετε ότι υπάρχει θέση στη μουσική βιομηχανία της Ελλάδας για τους Last Drive; Γιατί αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε το καινούργιο σας άλμπουμ σε δικό σας label; Είχατε προτάσεις από δισκογραφικές εταιρείες και τις απορρίψατε ή δεν φτάνουν τα μάτια και τα μυαλά τους τόσο μακριά ώστε να καταλάβουν την αξία ενός νέου δίσκου των Last Drive;


Γ.Κ.: Ειδικά σ’ αυτόν το δίσκο δεν μας απασχόλησε καθόλου ένα τέτοιο θέμα. Ήμασταν απεγκλωβισμένοι από οποιαδήποτε σκέψη «αξιοποίησης» της μουσικής μας. Γι’ αυτό και παρότι είχαμε προτάσεις από εταιρείες, δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό μας να μην τον κάνουμε μόνοι μας. Κάτι που βέβαια υπήρχε στο υποσυνείδητό μας από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε να παίζουμε. Φαίνεται ότι αυτό που μας έλειπε τότε ήταν η αυτοπειθαρχία.
Χ.Μ.: Αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε μόνοι μας το δίσκο γιατί πιστεύουμε στην αυτοδιαχείριση. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι το υλικό σού ανήκει και ότι μπορείς να το ηχογραφήσεις και να το διαθέσεις με τον τρόπο που κρίνεις εσύ ως πιο πρόσφορο. Κι έτσι να θέσεις στο δικό σου πλαίσιο τη σχέση σου με το κοινό.

Θα προτείνατε σε συγκροτήματα να κυκλοφορούν μόνα τους τις δουλειές τους;

Γ.Κ.: Σίγουρα ναι. Ούτως ή άλλως, το διαδίκτυο απλοποίησε τα πράγματα και η δομή των δισκογραφικών εταιρειών μοιάζει πλέον μεσαιωνική, αποκαλύπτοντας έτσι και το ρόλο που είχαν όλα αυτά τα χρόνια, το να κατευθύνουν δηλαδή τη μουσική.
Χ.Μ.: Αναμφισβήτητα είναι η καλύτερη επιλογή. Αρκεί να ξέρουν ότι χρειάζεται πολλή δουλειά και μεγάλο ποσοστό αφοσίωσης γι’ αυτή την απόφαση.

Αληθεύει ότι θα κυκλοφορήσετε και κάποια αριθμημένα αντίτυπα σε LP; Αυτό είναι μια κίνηση που γίνεται με καθαρά συναισθηματικά και καλλιτεχνικά κριτήρια ή πιστεύετε και στην εμπορική αξία του βινυλίου;

Χ.Μ.: Και τα δύο. Το βινύλιο είναι κάτι που το είχαμε δίπλα μας από τότε που υπάρχουμε ως γκρουπ και όσον αφορά την εμπορική πλευρά του θέματος είναι κάτι που κάνει δυναμικό comeback τον τελευταίο καιρό.
Γ.Κ.: Ναι, είναι αλήθεια ότι το βινύλιο είναι πάντα μέσα στις επιδιώξεις μας. Τον Μάιο στις συναυλίες μας θα κυκλοφορήσει το cd, το οποίο θα έχει δώδεκα τραγούδια και τον Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει το βινύλιο με δύο διαφορετικά κομμάτια. Ούτως ή άλλως λατρεύουμε το βινύλιο (εξάλλου οι πρώτοι μας δίσκοι κυκλοφόρησαν σε βινύλιο), οπότε μπορούμε να πούμε ότι η συγκεκριμένη κίνηση έγινε με συναισθηματικά και καλλιτεχνικά κριτήρια. Το artwork θα είναι διαφορετικό στο cd απ’ ό,τι στο βινύλιο. Παρεμπιπτόντως, το εξώφυλλο το έχει σχεδιάσει ένας φίλος κομίστας, ο Βασίλης ο Λώλος, που κέρδισε φέτος πρώτα βραβεία και στα Harvey και στα Eisner Awards στην Αμερική. Το πρώτο του graphic novel, το Last Call, θα γίνει σύντομα ταινία από την Universal.

Σκέφτεστε το ενδεχόμενο να κάνετε μια περιοδεία; Τώρα που θα κυκλοφορήσει και ο καινούργιος δίσκος, ίσως να είναι μια ευκαιρία να σας ξαναδούμε να γυρνάτε σε Ελλάδα και εξωτερικό...


Γ.Κ.: Θα παρουσιάσουμε τον καινούργιο μας δίσκο, μαζί βέβαια και με όλα τα παλιά κομμάτια που παίζουμε στις συναυλίες μας, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, και μετά βλέπουμε. Ήδη συζητάμε για κάποιες εμφανίσεις στο εξωτερικό. Σίγουρα θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να απορροφηθεί ο δίσκος.
Χ.Μ.: Είναι κι αυτό μέσα στα σχέδιά μας. Ο χρόνος θα δείξει…

Πηγή Pop+Rock